Links vs. rechts, stad vs. dorp, Oost vs. West, zwart vs. wit, hard vs. zacht. Hebben harmonie en nuance nog bestaansrecht? In een tijd dat vooral grote woorden scoren in het openbaar debat, laat Tuig het publiek voorbij de polarisatie kijken. ‘Hellend Vlak’ is een lofzang op de nuance. Pas als je goed kijkt, zie je de vele grijstonen tussen zwart en wit. Pas als het geschreeuw stopt, hoor je hoe een fluistering de lucht doet trillen.

‘Hellend Vlak’ is het verhaal van een bijzondere tocht waarin drie personen de kracht van extremen ervaren. Op het eerste gezicht bewegen de personen zich op een vijf meter hoge blaasbalg, die continu in beweging is. In het midden zit een scharnier. Door het scharnieren ontstaat er het ene moment een vlakke vloer en het volgende een vloer met een steile wand. Dit vormt het landschap waarin en waarop de spelers hun tocht maken.

De spelers binden de strijd aan met extreme krachten tijdens hun queeste naar nuance. Wat begint als een kakofonie van beeld en geluid en een clash van uitersten, eindigt kwetsbaar en fijngevoelig. Aan het slot ligt de focus op het kleine en breekbare, dat wat ondergesneeuwd was geraakt.

https://www.flickr.com/search/?q=tuig+hellend+vlak&f=hp

Hellend Vlak 2011;
Johannes Bellinkx, Merel Voorsluis, Anneke Hofman, Thijs Wieman, Judith Bruynzeels, Freek Ros, Allex Veldman, Marc van Vliet

Muziek: Jeroen van Vliet

Geluid landschap: Wilco Alkema

Fotografie: Peer Reede

Regie / speladviezen: Anke Boerstra, Fried Mertens

Productie: Ilse Janssen

Concept: Marc van Vliet

Met dank aan: Oerol, Steven Schreuder, Eefke Dings, Lucas Steenhuis, Ad vd Oetelaar, Allen Bertram, Karel vd Heijden, Erik Gerritsen, Ward Kreykamp, Airworks, Allex Veldman

Co-producent; Cultura Nova zomerfestival Heerlen

Subsidie: SNS Reaal Fonds, Gemeente Heerlen